ROMAN INGARDEN’S EGOLOGY AND CARTESIANISM
DOI:
https://doi.org/10.24193/subbphil.2021.1.10Keywords:
egology, ego, Cartesianism, Ingarden, Husserl, substantiality, temporality, human existence, realism.Abstract
he article focuses on the problem of egology in the thought of Roman Ingarden, a conception that offers a creative and critical response to Husserl’s egology and converges with the historical conception of the ego in Descartes. It analyses the problem in two stages based on two important texts by Ingarden: Controversy over the Existence of the World and Man and Time. Starting with reflections on the status of pure consciousness, Ingarden recognises the pure ego as something solely abstract compared with the worldly and irreducible real ego. From there his reflections on the ego move on to the problem of its substantiality, specific temporality as well as the role and experience of the body to finally produce a philosophy of existence with ethical and personalistic overtones. In this way Ingarden recreates the egological journey in Descartes, who, searching for the foundation of knowledge, identified subjectivity as the union of body and soul and saw its fulfilment in the ethical experience of generosity.
References
Barbaras R., “Czym jest rzecz myśląca?”, Archiwum Historii Filozofii i Myśli Społecznej, 62 (supplement), 2017, p. 13-27.
Beyssade J.-M., La Philosophie première de Descartes, Paris Aubier, 1979.
Descartes R., Philosophical Writings of Descartes, vol. 1. Trans. John Cottingham, Robert Stoothoff, Dugald Murdoch. Cambridge, Cambridge University Press, 1985.
Descartes R., Philosophical Writings of Descartes, vol. 2. Trans. John Cottingham, Robert Stoothoff, Dugald Murdoch. Cambridge, Cambridge University Press, 1984.
Descartes R., Philosophical Writings of Descartes, vol. 3. Trans. John Cottingham, Robert Stoothoff, Dugald Murdoch, Anthony Kenny. Cambridge, Cambridge University Press, 1991.
Descartes, René, Oeuvres de Descartes, 11 vols., ed. Charles Adam and Paul Tannery, new edn. Paris: Vrin. Cited by abbreviation AT, volume and page number, 1996.
Dufour E., “Descartes à Marbourg”, in M. Fichant, J.-L. Marion (eds), Descartes en Kant, PUF, Paris 2006, 471-493.
Gierulanka D., Zagadnienie swoistości poznania matematycznego, Warsaw, PWN, 1962.
Husserl E., Cartesian Meditations. An Introduction to Phenomenology. Trans. Dorion Cairns. The Hague, Boston (MA), London: Martinus Nijhoff, 1960.
Ingarden R., “Dążenia fenomenologów”, Przegląd Filozoficzny, 22/1919, 3, 118-156; 4, 315-351.
Ingarden R., “Der Mensch und die Zeit”, in: Travaux du IX-e Congrès International de Philosophie (Congrès Descartes), vol. 8, Paris, Hermann, 129-136, 1937.
Ingarden R., “Człowiek i czas”, Przegląd Filozoficzny, 41/1938, 54-67. Ingarden R., “Człowiek i czas”, Twórczość, 2/1946, 2, 121-137.
Ingarden R., Z badań nad filozofią współczesną, Warsaw PWN, 1963.
Ingarden R., Man and Value, Philosophia Verlag München Wien, transl. A. Szylewicz, 1983.
Ingarden R., The Literary Work of Art. An Investigation on the Borderlines of Ontology, Logic, and Theory of Literature. Trans. George G. Grabowicz. Evanston: Northwestern University Press, 1973.
Ingarden R., Controversy over the Existence of the World, vol. I. Trans. Arthur Szylewicz. Polish Contemporary Philosophy and Philosophical Humanities, vol. 6. Frankfurt: Peter Lang Edition, 2013.
Ingarden R., Controversy over the Existence of the World, vol. II. Trans. Arthur Szylewicz. Polish Contemporary Philosophy and Philosophical Humanities, vol. 8. Frankfurt: Peter Lang Edition, 2016.
Ingarden R., Wykłady z etyki, wybrał, opracował i wstępem poprzedził A. Węgrzecki, Warsaw: PWN, 1989.
Ingarden R., “O badaniach filozoficznych Edith Stein”, in: Spór o prawdę istnienia. Listy Romana Ingardena do Edith Stein, Kraków, Wydawnictwo m, 286-310, 1994.
Kobiela F., Filozofia czasu Romana Ingardena. Wobec sporów o zmienność świata, Universitas, Kraków, 2011.
Marion J.-L., Sur la théologie blanche de Descartes. Analogie, création des vérités éternelles et fondement, Paris : PUF, 1981.
Marion J.-L., Questions cartésiennes II. Sur l'ego et sur Dieu, PUF Paris, 1996.
Marion J.-L., Sur la pensée passive de Descartes. Paris PUF, 2013.
Mehl E., “Phenomenology and Cartesian Tradition”, in: The Routledge Handbook of Phenomenology and Phenomenological Philosophy, (ed.) D. De Santis, B. C. Hopkins, C. Majolino, Routledge 2020.
Natorp P., Descartes' Erkenntnistheorie. Eine Studie zur Vorgeschichte des Kritizismus, Marburg, 1882.
Piwowarczyk M., “„Jestem siłą …”. Próba ontologicznej interpretacji Ingardenowskiej metafory”, in: (eds.) D. Leszczyński, M. Rosiak, Świadomość, świat, wartości. Prace ofiarowane Profesorowi Andrzejowi Półtawskiemu w 90. rocznicę urodzin, Oficyna Naukowa PFF, Wrocław, 291-313, 2013.
Płotka W.. Fenomenologia jako filozofia mniejsza. Rozważania wokół sporów o metodę Husserla, Warsaw, Liberi Libri, 2019.
Starzyński W., Neokartezjanizm fenomenologii francuskiej. Sartre, Merleau-Ponty, Levinas, Henry, Marion, Warsaw: Wydawnictwo IFiS PAN, Biblioteka Polskiego Towarzystwa Fenomenologicznego, vol. 7, 2014.
Starzyński W., “Fenomenologiczne określenie cielesnego podmiotu w świetle kartezjańskich analiz Michela Henry'ego i Jeana-Luca Mariona”, Przegląd Filozoficzno-Literacki, 34/2012, 219-227.
Tarnowski K., “Egzystencjalna i formalno-ontologiczna problematyka substancji u Descartesa”, Archiwum Historii Filozofii i Myśli Społecznej, 62/2017 (Supplement), 181-208.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2021 Studia Universitatis Babeș-Bolyai Philosophia
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
